Koncepcja spektaklu oparta jest na “czteropoziomowym modelu kontroli dostępu”, który stosuje unijna agencja Frontex w działaniach służących ochronie granic Unii Europejskiej.
Opublikowany w jednej z wydanych przez nią broszur poglądowy obrazek, którego celem było możliwie proste przedstawienie składających się na ten model działań, procedur, podmiotów, stał się inspiracją do stworzenia swoistej teatralnej gry planszowej, w której postacie takie jak Ciało Dziecka, Granica, Lex Frontex, Uciekinierka czy Artysta, podejmują wyzwania i realizują strategie ściśle powiązane z ochroną, przekraczaniem czy upłynnianiem granic, polityką migracyjną, a przede wszystkim – ekonomią. Materiały dokumentalne, teksty etnograficzne i socjologiczne, atlasy uchodźcze, rozmaite dyskursy związane z migracją, mobilnością, uchodźcami, terytorium, suwerennością, kontrolą i nadzorem oraz granicami, a także obrazy i fotografie stają się punktem wyjścia dla teatralnych i performatywnych gier, dzięki którym w nieoczywisty sposób problematyzowany jest najważniejszy obecnie temat debaty publicznej.
