Skocz do treści
AURORA 2021
13.01.2022
Tijana Grumić

Tijana Grumić

"Nigdy nie widziałam gwiazd"

FINALISTKA AURORY 2021

[PL]

TIJANA GRUMIĆ (1993) jest serbską dramatopisarką i dramaturgiem Ukończyła wydział dramatopisarstwa i dramaturgii na Wydziale Sztuk Dramatycznych w Belgradzie.

Jej sztuki były wystawiane w teatrach w całej Serbii, m.in. w Serbskim Teatrze Narodowym w Nowym Sadzie, teatrze Atelje 212 w Belgradzie, teatrze „Bora Stanković’ we Vranje i Teatrze Miejskim w Čačaku.

Tijana jest laureatką kilku nagród za swoją pracę teatralną, w tym 14. nagrody im. Borislava Mihajlovića Mihiza za dotychczasowe osiągnięcia w dziedzinie dramatopisarstwa.

[EN]

TIJANA GRUMIĆ (1993) is Serbian playwright and dramaturg. She graduated fromthe department of playwriting and dramaturgy at the Faculty of Dramatic Arts in Belgrade, Serbia.

Her plays were staged in theatres around Serbia, among which Serbian National Theatre in Novi Sad, Atelje 212 theatre in Belgrade, theatre “Bora Stanković” in Vranje and City Theatre in Čačak.

Tijana has won several awards for her theatre work, including the 14th Borislav Mihajlović Mihiz Award for the so far accomplishments in the field of playwriting.

[RU]

ТИЯАНА ГРУМИЧ (1993 года рождения) - сербский драматург. Окончила драматургический факультет Университета искусств в Белграде, Сербия.

Ее пьесы ставились в театрах по всей Сербии, в том числе в Сербском национальном театре в Нови-Саде, театре «Ателье 212» в Белграде, театре «Бора Станкович» во Вране и в Городскоме театр в Чачаке.

Тияна получила несколько премий за свою театральную работу, в том числе XIV Премию Борислава Михайловича Михиза за достижения в области драматургии.

 

Tekst Tijany Grumić “Nigdy nie widziałam gwiazd” to opowieść okrutna. Prawie nie do zniesienia. Jak człowiek ma to znieść? Nie wiem. Ale musi. Sama wciąż zadaję sobie to pytanie w moich książkach - czy człowiek ma siłę z tym się mierzyć? Jak jeden człowiek ma nie bać się drugiego? Jak iść dalej? Z czym iść?

Tijana Grumic's text "I've never seen the stars" is a cruel story. Almost unbearable. How is a man to bear it? I do not know. But he has to. I repeatedly ask myself this question in my books - does a human have the strength to deal with it? How is one man not to be afraid of another? How to go further? What to go with?

Пьеса «Я никогда не видела звёзд» Тияны Грумич - очень жестокая вещь. Почти невыносимая. Как человеку это вынести? Не знаю. А надо. Я сама в своих книгах постоянно задаю себе этот вопрос - по силам ли это человеку? Как человеку не испугаться человека? Как идти дальше? С чем идти?

 

Swietłana Aleksijewicz/ Светлана Алексиевич

AURORA 2021

Nasza strona internetowa używa plików „cookies” w celach statystycznych, oraz funkcjonalnych. Jeśli chcesz, możesz wyłączyć pliki „cookies” w ustawieniach swojej przeglądarki. Zmiana ustawień plików „cookies” może ograniczyć funkcjonalność serwisu. Więcej informacji na ten temat znajdziesz tutaj.