Wielce Szanowna Pani

„Wielce Szanowna Pani” w reżyserii Martyny Peszko to odważna próba zmierzenia się z kondycją zawodu aktorki w panującym modelu teatru.

Punktem wyjścia do rozważań prowadzonych przez zaproszone do projektu trzy aktorki dramatyczne: Dorotę Landowską, Małgorzatę Trofimiuk i Małgorzatę Witkowską jest tak zwana spowiedź Haliny Mikołajskiej – tekst z archiwum prywatnego, w którym ta wybitna powojenna aktorka, dama scen polskich, heroina, ale też polityczka, działaczka społeczna zaangażowana w KOR, rozlicza się w czasie trwającej po operacji rekonwalescencji z wpisanymi w zawód aktorki wyzwaniami, oczekiwaniami, marzeniami i rozczarowaniami towarzyszącymi relacjom aktorki z jej publicznością. Głównymi protagonistami tego spotkania są bowiem właśnie aktorka i publiczność – to widzowie stają się powiernikami wypowiadanych niezwykle odważnie tez dotyczących panującej w teatrze hierarchii, gier środowiskowych wywyższających jednych kosztem drugich, niesprawiedliwości ekonomicznych, czy uzależnienia instytucji teatru od władzy państwowej i dyktowanych przez nią warunków. Sekrety skrzętnie ukrywane wychodzą zza zamkniętych drzwi dyrektorskich gabinetów i aktorskich garderób, a wypowiedź aktorek staje się w ich ustach manifestem na drodze do sprawiedliwiej urządzonego teatru.

Ważnym aspektem tej wypowiedzi są prywatne głosy współczesnych aktorek wplecione w tekst Mikołajskiej. Dzięki temu na scenie dochodzi do poruszającego dialogu, w którym teatralna współczesność, niepozbawiona przecież refleksji krytycznej, zaskakująco przegląda się w historii, skłaniając do nieoczekiwanych wniosków.